Polaron

< 1 >

Een polaron is een quasideeltje dat bestaat uit een elektron en zijn bijbehorende polarisatieveld.

Een polaron wordt in de gecondenseerde materiaalfysica gebruikt om de interacties tussen elektronen en atomen in een vaste stof te begrijpen.

Het concept van een polaron werd voor het eerst voorgesteld door de Sovjetische fysicus Lev Landau in 1933.